ürün

DİKİŞ ÇAPALARI

Sporcular arasında en sık görülen yaralanmalardan biri, bağların, tendonların ve/veya diğer yumuşak dokuların ilişkili kemiklerden kısmen veya tamamen kopmasıdır. Bu yaralanmalar, bu yumuşak dokulara aşırı yük binmesi sonucu meydana gelir. Bu yumuşak dokuların şiddetli kopması durumunda, bu yumuşak dokuları ilişkili kemiklere yeniden bağlamak için ameliyat gerekebilir. Bu yumuşak dokuları kemiklere sabitlemek için şu anda çok sayıda sabitleme cihazı mevcuttur.

Örnek olarak zımba, vida, dikiş ankrajı ve raptiye verilebilir.

Dikiş Ankrajı fiksasyonu, artroskopik cerrahideki en önemli yeniliklerden biridir. Orijinal dikiş ankrajının otuz yıldan uzun bir süre önce geliştirildiği bildirilmiştir. Antik Hint Plastik Cerrahı Sushruta (MS 380-450) tarafından keten, kenevir ve saçtan yapılan dikiş ankrajlarından bahsedilmektedir. O zamandan beri, dikiş ankrajları tasarım, kullanılan malzeme, boyut vb. açılardan çeşitli değişikliklere uğramıştır. Dikiş Ankrajları, yumuşak dokuların kemiğe etkili bir şekilde sabitlenmesine yardımcı olduğu için, tam kalınlıkta rotator manşet yırtıklarının cerrahi onarımında giderek daha fazla kullanılmaktadır. Potansiyel faydaları arasında kemik hasarının azalması yer almaktadır.

Dikişin bir ucu yumuşak dokuya, diğer ucu ise dikişi kemiğe sabitleyen cihaza bağlanır.

Dikiş ankrajları şunlardan oluşur:

1. Çapa – Kemiğe yerleştirilen, metal veya biyolojik olarak parçalanabilen malzemeden yapılmış konik vida benzeri yapılardır.

2. Göz – Bu, çapayı dikişe bağlayan çapadaki bir halkadır.

3. Dikiş – Bu, ankrajın deliğinden ankraja tutturulan biyolojik olarak parçalanabilen veya emilmeyen bir malzemedir.

Dikiş ankrajları çeşitli tasarım, boyut, konfigürasyon ve kullanılan malzemelerle mevcuttur. İki ana dikiş ankrajı türü şunlardır:

1. Biyo-emilebilir dikişler

Genellikle vücudun birçok iç dokusunda kullanılır. Bu dikişler, on gün ila dört hafta içinde dokuda parçalanır. Yaranın hızlı iyileştiği ve bu nedenle vücutta yabancı bir madde kalmasına gerek olmadığı durumlarda kullanılır. Emilebilir dikiş ankrajları, ameliyat sonrası komplikasyon riskinin en düşük olması nedeniyle tercih edilen sabitleme cihazlarıdır.

Biyolojik olarak parçalanabilen dikiş ankrajları günümüzde spor hekimliğinde çeşitli prosedürlerde giderek daha fazla kullanılmaktadır.

2. Emilmeyen Dikişler

Emilmeyen dikişlerin daha uygun olduğu birkaç vaka vardır. Bu tür dikişler vücut tarafından metabolize edilmez. Kalp ve damarlar gibi iyileşmesi daha uzun süren durumlarda emilmeyen dikişlerin kullanımı uygundur. Ancak omuz ameliyatlarında çoğu zaman tercih edilenler, emilmeyen dikiş ankorlarıdır; çünkü emilmeyen dikiş ankorları, implantın yerinden çıkması durumunda Hindistan cevizi kazıyıcı etkisine neden olabilir ve bu da kemik üzerinde kazıyıcı etkisi nedeniyle ciddi artritik değişikliklere yol açabilir. Metal ve plastik dikiş ankorları bu tiptedir.

Dikiş ankrajları ortopedi cerrahları için paha biçilmez bir araç haline gelmiştir.