Cerrahi Dikişler
Cerrahi Dikişler yaraları kapatmak için vazgeçilmezdir, doku yapıştırıcılarından daha büyük bir kuvvet uygulama kapasitesine sahiptir ve doğal iyileşme sürecini hızlandırır. Bu amaçla benimsenen birçok cerrahi dikiş malzemesi vardır - örneğin parçalanabilir ve parçalanmayan plastikler, biyolojik olarak türetilen proteinler ve metaller - ancak performansları sertlikleri nedeniyle sınırlıdır. Geleneksel dikiş malzemeleri, diğer ameliyat sonrası komplikasyonların yanı sıra rahatsızlık, iltihaplanma ve bozulmuş iyileşmeye neden olabilir.
Bu sorunu çözmek için Montreal'li araştırmacılar, insan tendonundan ilham alan yenilikçi, sert jel kılıflı (TGS) cerrahi dikişler geliştirdiler.
Bu yeni nesil dikişler, yumuşak bağ dokularının yapısını taklit eden kaygan ancak sert bir jel zarf içerir. Sert jel kılıflı (TGS) cerrahi dikişleri teste tabi tutan araştırmacılar, neredeyse sürtünmesiz jel yüzeyinin geleneksel dikişlerin neden olduğu hasarı azalttığını buldular.
Geleneksel cerrahi dikişler yüzyıllardır var olmuştur ve iyileşme süreci tamamlanana kadar yaraları bir arada tutmak için kullanılır. Ancak doku onarımı için ideal olmaktan uzaktırlar. Pürüzlü lifler zaten kırılgan olan dokuları kesebilir ve hasar verebilir, bu da rahatsızlığa ve ameliyat sonrası komplikasyonlara yol açabilir.
Araştırmacılara göre, geleneksel dikişlerdeki problemin bir kısmı, yumuşak dokularımız ile temas eden dokuya sürtünen dikişlerin sertliği arasındaki uyumsuzluktur. McGill Üniversitesi ve INRS Énergie Matériaux Télécommunications Araştırma Merkezi ekibi, tendonların mekaniğini taklit eden yeni bir teknoloji geliştirerek bu probleme yaklaştı.
İnsan Tendonlarından İlham Alındı
Sorunu çözmek için ekip, tendonların mekaniğini taklit eden yeni bir teknoloji geliştirdi. “Tasarımımız, çift ağ yapısı nedeniyle hem sert hem de güçlü olan insan vücudu olan endotenon kılıfından ilham alıyor.
McGill Üniversitesi'nde Yardımcı Doçent Jianyu Li'nin gözetiminde doktora öğrencisi olan baş yazar Zhenwei Ma, "Kolajen liflerini bir arada tutarken elastin ağı da onları güçlendiriyor" diyor.
Endotenon kılıfı, çevre dokularla sürtünmeyi azaltmak için kaygan bir yüzey oluşturur ve ayrıca tendon yaralanmasında doku onarımı için gerekli olan hücreleri, kan damarlarını ve kütle taşınımını ve tendon onarımını sağlayan maddeleri iletir.
Araştırmacılar, sert jel kılıflı (TGS) cerrahi dikişlerin, hastanın ihtiyaçlarına göre kişiselleştirilmiş ilaç sağlamak üzere tasarlanabileceğini söylüyor.
Yeni Nesil Dikiş Malzemeleri
McGill Üniversitesi dikişleri, bu kılıfı taklit eden bir jel zarf içinde popüler bir ticari örgülü dikiş içerir. Sert jel kılıflı (TGS) cerrahi dikişler 15 cm'ye kadar uzunlukta üretilebilir ve uzun süreli saklama için dondurularak kurutulabilir.
Araştırmacılar önce domuz derisi, ardından da sıçan derisi üzerinde yaptıkları çalışmada, bu yöntemin standart cerrahi dikiş ve düğümlerde kullanılabileceğini ve enfeksiyona yol açmadan yara kapatmada etkili olduğunu gösterdiler.
Sert jel kılıflı (TGS) cerrahi dikişler, endotenon kılıflarla paralel olarak, kişiselleştirilmiş yara tedavisi sağlamak üzere de tasarlanabilir.
Kişiye Özel Yara Tedavisi
Araştırmacılar bu prensibi, dikişleri antibakteriyel bir bileşik, pH algılayan mikropartiküller, ilaçlar ve enfeksiyon önleme, yara yatağı izleme, ilaç iletimi ve biyolojik görüntüleme uygulamaları için floresan nanopartiküller ile yükleyerek kanıtladılar.
Makine Mühendisliği Bölümü'nden Li, "Bu teknoloji gelişmiş yara yönetimi için çok yönlü bir araç sunuyor. İlaç vermek, enfeksiyonları önlemek veya hatta yakın kızılötesi görüntülemeyle yaraları izlemek için kullanılabileceğine inanıyoruz" diyor.
Aynı zamanda Kanada Biyomalzemeler ve Kas-iskelet Sağlığı Araştırma Kürsüsü'nde görev yapan Li, "Yaraları lokal olarak izleme ve daha iyi iyileşme için tedavi stratejisini ayarlama yeteneği keşfedilecek heyecan verici bir alan" diyor.
Birincil Referanslar:
1. McGill Üniversitesi
2. Sağlam ve çok yönlü yüzey fonksiyonelleştirmesi için biyolojik olarak ilham alan sert jel kılıf. Zhenwei Ma ve diğerleri. Science Advances, 2021; 7 (15): eabc3012 DOI: 10.1126/sciadv.abc3012
Gönderi zamanı: Nis-02-2022