სიახლეები

ორმაგი მეორე ფესტივალს (ან გაზაფხულის დრაკონის ფესტივალს) ტრადიციულად დრაკონის თავის ფესტივალს უწოდებენ, რომელსაც ასევე „ყვავილების ლეგენდარული დაბადების დღეს“, „გაზაფხულის გასეირნების დღეს“ ან „ბოსტნეულის კრეფის დღეს“ უწოდებენ. ის ტანგის დინასტიის დროს (618 — 907 წწ.) დაარსდა. პოეტმა ბაი ჯუიმ დაწერა ლექსი სახელწოდებით „მეორე მთვარის თვის მეორე დღე“: „პირველი წვიმა წყდება, ბალახი და ბოსტნეული აღმოცენდება. ახალგაზრდა ბიჭები მსუბუქ ტანსაცმელში არიან გამოწყობილნი და ქუჩებს რიგებში დგანან“. ამ განსაკუთრებულ დღეს ადამიანები ერთმანეთს საჩუქრებს უგზავნიან, ბოსტნეულს კრეფენ, სიმდიდრეს ესალმებიან და გაზაფხულის გასეირნებაზე მიდიან და ა.შ. მინგის დინასტიის შემდეგ (1368 — 1644 წწ.) დრაკონის მოსაზიდად ფერფლის გაფანტვის ჩვეულებას „დრაკონის თავის აწევა“ უწოდებდნენ.

რატომ ჰქვია მას „დრაკონი, რომელიც თავს მაღლა სწევს“? ჩრდილოეთ ჩინეთში არსებობს ხალხური ზღაპარი.

ამბობენ, რომ ერთხელ ნეფრიტის იმპერატორმა ოთხ ზღვის დრაკონ მეფეს უბრძანა, სამი წლის განმავლობაში დედამიწაზე წვიმა არ მოესხათ. ერთ დროს ხალხისთვის ცხოვრება აუტანელი იყო და ხალხი ენით აუწერელ უბედურებასა და გაჭირვებას განიცდიდა. ოთხი დრაკონი მეფიდან ერთ-ერთი - ნეფრიტის დრაკონი - თანაუგრძნობდა ხალხს და ფარულად ასხამდა წვიმას დედამიწაზე, რომელიც მალევე აღმოაჩინეს.

ნეფრიტის იმპერატორმა, რომელმაც ის მოკვდავთა სამყაროში გადაასახლა და უზარმაზარი მთის ქვეშ მოათავსა. მასზე დაფა იყო, რომელზეც ეწერა, რომ ნეფრიტის დრაკონი სამოთხეში არ დაბრუნდებოდა, თუ ოქროს ლობიო არ აყვავდებოდა.

ხალხი დადიოდა, ამბებს ავრცელებდა და დრაკონის გადარჩენის გზებზე ფიქრობდა. ერთ დღეს, მოხუცი ქალი ქუჩაში გასაყიდად სიმინდის ტომარას მიიტანდა. ტომარა გაიხსნა და ოქროს სიმინდი მიწაზე მიმოფანტა. ხალხს გაუჩნდა აზრად, რომ სიმინდის თესლი ოქროს ლობიო იყო, რომელიც შეწვის შემთხვევაში აყვავდებოდა. ამიტომ, ხალხმა კოორდინირებული ძალისხმევა გასწია, რათა მეორე მთვარის თვის მეორე დღეს პოპკორნი შეეწვათ და ეზოებში დაეწყოთ. ღმერთ ვენერას სიბერის გამო მხედველობა დაქვეითებული ჰქონდა. მას ეგონა, რომ ოქროს ლობიო აყვავდა, ამიტომ დრაკონი გაათავისუფლა.

მას შემდეგ დედამიწაზე ჩვეულება დამკვიდრდა, რომ მეორე მთვარის თვის მეორე დღეს ყველა ოჯახი პოპკორნს წვავდა. ზოგი შეწვისას მღეროდა: „დრაკონი თავს ასწევს მეორე მთვარის თვის მეორე დღეს. დიდი ბეღლები სავსე იქნება, პატარები კი - გადავსებული“.

ამ დღეს იმართება მთელი რიგი აქტივობები, მათ შორის ყვავილების დაფასება, ყვავილების მოყვანა, გაზაფხულზე გასვლა და ტოტებზე წითელი თასმების მიმაგრება. ყვავილების ღმერთს მრავალ ადგილას ყვავილების ღმერთების ტაძრებში სწირავენ მსხვერპლს. ქაღალდის ან ქსოვილის წითელი თასმები ყვავილების ღეროებზეა მიბმული. იმ დღის ამინდი ხორბლის, ყვავილებისა და ხილის წლის მოსავლის მკითხაობად ითვლება.