პროდუქტი

ნაკერების წამყვანები

სპორტსმენებში ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული დაზიანებაა იოგების, მყესების და/ან სხვა რბილი ქსოვილების ნაწილობრივი ან სრული მოწყვეტა მათთან დაკავშირებული ძვლებიდან. ეს დაზიანებები ხდება ამ რბილ ქსოვილებზე ზედმეტად დატვირთვის შედეგად. ამ რბილი ქსოვილების მოწყვეტის მძიმე შემთხვევებში, შეიძლება საჭირო გახდეს ქირურგიული ჩარევა ამ რბილი ქსოვილების მათთან დაკავშირებულ ძვლებთან დასაკავშირებლად. ამჟამად ხელმისაწვდომია მრავალი ფიქსაციის მოწყობილობა ამ რბილი ქსოვილების ძვლებზე დასამაგრებლად.

მაგალითებია საკინძები, ხრახნები, ნაკერების შესაკრავები და საკინძები.

ნაკერების ღუზების ფიქსაცია ართროსკოპიული ქირურგიის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ინოვაციაა. თავდაპირველი ნაკერების ღუზა სამ ათწლეულზე მეტი ხნის წინ შეიქმნა. სელის, კანაფისა და თმისგან დამზადებული ნაკერების ღუზების შესახებ ცნობები არსებობს უძველესი ინდოელი პლასტიკური ქირურგის, სუშრუტას (ახ. წ. დაახლ. 380-450 წწ.) მიერ. მას შემდეგ ნაკერების ღუზებმა განიცადა სხვადასხვა მოდიფიკაცია დიზაინის, გამოყენებული მასალის, ზომის და ა.შ. თვალსაზრისით. ნაკერების ღუზები ამჟამად სულ უფრო ხშირად გამოიყენება მბრუნავი მანჟეტის სრული სისქის რღვევების ქირურგიულ აღდგენაში, რადგან ისინი ხელს უწყობენ რბილი ქსოვილების ძვალზე ეფექტურ ფიქსაციას. პოტენციურ სარგებელში შედის ძვლის დაზიანების შემცირება.

ნაკერის ერთი ბოლო მიმაგრებულია რბილ ქსოვილზე, ხოლო მეორე ბოლო - მოწყობილობაზე, რომელიც ნაკერს ძვალზე ამაგრებს.

ნაკერების საკინძები შედგება:

1. წამყვანი – კონუსური ხრახნის მსგავსი სტრუქტურები, რომლებიც ჩასმულია ძვალში და დამზადებულია ლითონის ან ბიოდეგრადირებადი მასალისგან.

2. სამაგრი – ეს არის მარყუჟი სამაგრში, რომელიც სამაგრს ნაკერთან აკავშირებს.

3. ნაკერი – ეს არის ბიოდეგრადირებადი ან არააბსორბირებადი მასალა, რომელიც მიმაგრებულია საკინძზე საკინძის ხვრელის მეშვეობით.

ნაკერების ანკერები ხელმისაწვდომია სხვადასხვა დიზაინით, ზომით, კონფიგურაციითა და გამოყენებული მასალებით. ნაკერების ანკერების ორი ძირითადი ტიპია:

1. ბიოშეწოვადი ნაკერების

ზოგადად გამოიყენება სხეულის შიდა ქსოვილების უმეტესობაში. ეს ნაკერი ქსოვილში ათიდან ოთხ კვირამდე იშლება. ისინი გამოიყენება იმ შემთხვევებში, როდესაც ჭრილობა სწრაფად შეხორცდება და შესაბამისად, სხეულში უცხო მასალის დარჩენა საჭირო არ არის. შთამნთქმელი ნაკერების საკინძები სასურველი ფიქსაციის მოწყობილობებია, რადგან მათ ოპერაციის შემდგომი გართულებების გამოწვევის ყველაზე ნაკლები შანსი აქვთ.

ბიოდეგრადირებადი ნაკერების საკინძები ამჟამად სულ უფრო ხშირად გამოიყენება სპორტულ მედიცინაში სხვადასხვა პროცედურისთვის.

2. არაშეწოვადი ნაკერი

არსებობს რამდენიმე შემთხვევა, როდესაც არაშეწოვადი ნაკერი უფრო შესაფერისია. ამ ტიპის ნაკერი ორგანიზმის მიერ არ მეტაბოლიზდება. გულისა და სისხლძარღვების მსგავს შემთხვევებში, რომლებსაც შეხორცებისთვის მეტი დრო სჭირდებათ, არაშეწოვადი ნაკერების გამოყენება მიზანშეწონილია. თუმცა, მხრის ოპერაციების დროს, უმეტეს შემთხვევაში, სასურველია შთამნთქმელი ნაკერების ანკერები, რადგან არაშეწოვად ნაკერების მქონე ანკერებს შეუძლიათ იმპლანტის ამოვარდნის შემთხვევაში ქოქოსის სკაპერსის ეფექტის გამოწვევა, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული ართრიტული ცვლილებები ძვალზე სკაპერსის ეფექტის გამო. ამ ტიპის ნაკერების ანკერები არსებობს ლითონის, პლასტმასის ტიპის.

ნაკერების ანკერები ორთოპედი ქირურგებისთვის ფასდაუდებელ ინსტრუმენტად იქცა.