مش
فتق به این معنی است که یک عضو یا بافت در بدن انسان از موقعیت آناتومیکی طبیعی خود خارج شده و از طریق یک نقطه ضعف، نقص یا سوراخ مادرزادی یا اکتسابی وارد قسمت دیگری می‌شود.. این مش برای درمان فتق اختراع شد.
در سال‌های اخیر، با پیشرفت سریع علم مواد، مواد مختلف ترمیم فتق به طور گسترده در عمل بالینی مورد استفاده قرار گرفته‌اند که این امر تحولی اساسی در درمان فتق ایجاد کرده است. در حال حاضر، با توجه به موادی که در جهان به طور گسترده در ترمیم فتق استفاده شده‌اند، می‌توان مش‌ها را به دو دسته تقسیم کرد: مش غیرقابل جذب، مانند پلی‌پروپیلن و پلی‌استر، و مش کامپوزیت.
مش پلی استردر سال ۱۹۳۹ اختراع شد و اولین مش مصنوعی پرکاربرد است. امروزه هنوز هم توسط برخی از جراحان استفاده می‌شود زیرا بسیار ارزان و به راحتی قابل تهیه است. با این حال، از آنجا که نخ پلی‌استر ساختاری فیبری دارد، از نظر مقاومت در برابر عفونت به خوبی مش پلی‌پروپیلن تک‌رشته‌ای نیست. التهاب و واکنش جسم خارجی مواد پلی‌استر در بین انواع مواد مش، جدی‌ترین است.
مش پلی پروپیلناز الیاف پلی‌پروپیلن بافته شده و دارای ساختار توری تک‌لایه است. در حال حاضر، پلی‌پروپیلن ماده‌ی ترمیمی ترجیحی برای نقص‌های دیواره‌ی شکم است. مزایای آن به شرح زیر است.
- نرم‌تر، مقاوم‌تر در برابر خم شدن و تا شدن
- قابل تنظیم با اندازه مورد نیاز
- این ماده تأثیر آشکارتری در تحریک تکثیر بافت فیبری دارد و دهانه مش بزرگتر است که برای رشد بافت فیبری مساعدتر است و به راحتی توسط بافت همبند نفوذ می‌کند.
- واکنش به جسم خارجی خفیف است، بیمار هیچ جسم خارجی و ناراحتی آشکاری ندارد و میزان عود و عوارض بسیار کمی دارد.
- در برابر عفونت مقاوم‌تر است، حتی در زخم‌های چرکی و عفونی، بافت گرانولاسیون می‌تواند در شبکه توری تکثیر شود، بدون اینکه باعث خوردگی توری یا تشکیل سینوس شود.
- استحکام کششی بالاتر
- تحت تأثیر آب و اکثر مواد شیمیایی قرار نمی‌گیرد
- مقاومت در برابر دمای بالا، قابل جوشاندن و استریل کردن
- نسبتاً ارزان
توری پلی‌پروپیلن نیز چیزی است که ما بیشتر توصیه می‌کنیم. 3 نوع پلی‌پروپیلن، سنگین (80 گرم بر متر مربع)، معمولی (60 گرم بر متر مربع) و سبک (40 گرم بر متر مربع) با ابعاد مختلف قابل ارائه هستند. محبوب‌ترین ابعاد 8×15(سانتی‌متر)، 10×15(سانتی‌متر)، 15×15(سانتی‌متر) و 15×20(سانتی‌متر) هستند.
توری پلی تترافلوئورواتیلن منبسط شدهنرم‌تر از توری‌های پلی‌استر و پلی‌پروپیلن است. در تماس با اندام‌های شکمی، ایجاد چسبندگی آسان نیست و واکنش التهابی ایجاد شده نیز خفیف‌ترین است.
مش کامپوزیتمش با دو یا چند نوع ماده است. پس از جذب مزایای مواد مختلف، عملکرد بهتری دارد. به عنوان مثال،
توری پلی‌پروپیلن ترکیب‌شده با ماده E-PTFE یا توری پلی‌پروپیلن ترکیب‌شده با ماده قابل جذب.
