Νέα

Το Φεστιβάλ της Άνοιξης είναι η πιο σημαντική γιορτή για τους Κινέζους και είναι η εποχή που συγκεντρώνονται όλα τα μέλη της οικογένειας, όπως ακριβώς τα Χριστούγεννα στη Δύση. Όλοι οι άνθρωποι που ζουν μακριά από το σπίτι επιστρέφουν, γεγονός που αποτελεί την πιο πολυσύχναστη περίοδο για τα συστήματα μεταφορών, περίπου μισό μήνα πριν από το Φεστιβάλ της Άνοιξης. Τα αεροδρόμια, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί και οι σταθμοί λεωφορείων μεγάλων αποστάσεων είναι γεμάτοι με άτομα που επιστρέφουν στην πατρίδα τους.

Το Φεστιβάλ της Άνοιξης πέφτει την 1η ημέρα του 1ου σεληνιακού μήνα, συχνά ένα μήνα αργότερα από το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Προέρχεται από τη δυναστεία Σανγκ (περίπου 1600 π.Χ.-περίπου 1100 π.Χ.) από τη θυσία του λαού σε θεούς και προγόνους στο τέλος ενός παλιού έτους και στην αρχή ενός νέου.

Πολλά έθιμα συνοδεύουν το Φεστιβάλ της Άνοιξης. Μερικά εξακολουθούν να τηρούνται σήμερα,

αλλά άλλοι έχουν αποδυναμωθεί.

Οι άνθρωποι αποδίδουν μεγάλη σημασία στην παραμονή της Γιορτής της Άνοιξης. Εκείνη την εποχή, όλη η οικογένεια

Τα μέλη δειπνούν μαζί. Το γεύμα είναι πιο πολυτελές από το συνηθισμένο. Δεν μπορούν να αποκλειστούν πιάτα όπως κοτόπουλο, ψάρι και τυρόπηγμα φασολιών, καθώς στα κινέζικα, η προφορά τους, αντίστοιχα «ji», «yu» και «doufu», σημαίνουν ευοίωνο, αφθονία και πλούτο.

Μετά το δείπνο, όλη η οικογένεια θα καθίσει μαζί, θα κουβεντιάσει και θα παρακολουθήσει τηλεόραση.
Τα τελευταία χρόνια, το πάρτι της Εαρινής Γιορτής που μεταδίδεται από τον Κεντρικό Τηλεοπτικό Σταθμό της Κίνας (CCTV) αποτελεί απαραίτητη ψυχαγωγία για τους Κινέζους τόσο στην εγχώρια όσο και στο εξωτερικό.
Ξυπνώντας την Πρωτοχρονιά, όλοι ντύνονται. Πρώτα στέλνουν χαιρετισμούς σε
τους γονείς τους. Στη συνέχεια, κάθε παιδί θα λάβει χρήματα ως δώρο Πρωτοχρονιάς, τυλιγμένα σε κόκκινο χαρτί. Οι άνθρωποι στη βόρεια Κίνα τρώνε τζιαότζι, ή ζυμαρικά, για πρωινό, καθώς πιστεύουν ότι η λέξη «τζιαότζι» σημαίνει «αποχαιρετισμός στο παλιό και έναρξη του νέου». Επίσης, το σχήμα του ζυμαρικού μοιάζει με χρυσή ράβδο από την αρχαία Κίνα. Έτσι, οι άνθρωποι τα τρώνε και εύχονται χρήματα και θησαυρούς.

Το κάψιμο πυροτεχνημάτων ήταν κάποτε το πιο τυπικό έθιμο του Φεστιβάλ της Άνοιξης.
Οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο ήχος του τσιριχτού ήχου θα μπορούσε να βοηθήσει στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων. Ωστόσο, μια τέτοια δραστηριότητα απαγορεύτηκε εντελώς ή εν μέρει στις μεγάλες πόλεις, όταν η κυβέρνηση έλαβε υπόψη της τους παράγοντες ασφάλειας, θορύβου και ρύπανσης. Ως αντικατάσταση, κάποιοι αγοράζουν κασέτες με ήχους πυροτεχνημάτων για να ακούν, κάποιοι σπάνε μικρά μπαλόνια για να ακούνε κι αυτοί τον ήχο, ενώ άλλοι αγοράζουν χειροτεχνήματα με πυροτεχνήματα για να κρεμάσουν στο σαλόνι.
Η ζωντανή ατμόσφαιρα όχι μόνο γεμίζει κάθε σπίτι, αλλά διαπερνά και τους δρόμους
και σοκάκια. Μια σειρά από δραστηριότητες όπως χορός λιονταριών, χορός φαναριών δράκων, φεστιβάλ φαναριών και πανηγύρια ναών θα πραγματοποιούνται για μέρες. Το Φεστιβάλ της Άνοιξης λήγει με το τέλος του Φεστιβάλ Φαναριών.